Skala twardości drewna Brinella.
W 1900 roku w czasie wystawy światowej w Paryżu Szwed Johan August Brinell (1849 -1925) przedstawił metodę pomiaru twardości metali. Technika ta polegała na wciskaniu stalowej kulki o średnicy 10 mm do badanego obiektu,a następnie obliczeniu strefy wgniecenia za pomocą specjalnego wzoru. Metoda ta jest do dzisiaj używana na całym świecie do pomiaru twardości zarówno metali,jak i drewna. Przy badaniu podłóg obciąża się kulkę stalową o średnicy 10 mm siłą równą 100 kg. Twardość mierzy się w postaci liczby twardości Brinella (BHN). Im wyższa jest wartość twardości Brinella, tym twardsza jest podłoga. W poniższej tablicy podano twardość naszych podłóg. Ze względu na to, że drzewo jest żyjącym materiałem i podlega dużym zmianom strukturalnym, wartości twardości wykazują indywidualne różnice przy poszczególnych pomiarach. Wartości podane w tablicy są zatem wartościami średnimi, wyznaczonymi na podstawie dużej liczby przeprowadzonych badań.
Twardość poszczególnych gatunków |
|
Sosna | 1,6 |
Olcha | 2,1 |
Brzoza | 2,6 |
Klon Europejski | 3,2 |
Czereśnia | 3,2 |
Mahoń | 3,2 |
Orzech Amerykański | 3,4 |
Kapur | 3,4 |
Iroko | 3,5 |
Teak | 3,5 |
Wiśnia | 3,6 |
Dąb | 3,7 |
Dąb Czerwony | 3,7 |
Buk/Buk Parzony | 3,8 |
Amerykański dąb czerwony | 3,8 |
Jesion Cognac (opalany) | 3,8 |
Jesion | 4,0 |
Hevea | 4,3 |
Drzewo różane | 4,4 |
Doussie | 4,4 |
Jarrah | 4,4 |
Palisander | 4,5 |
Red Balau | 4,5 |
Yellow Balau | 4,5 |
Eukaliptus | 4,7 |
Msasa | 4,7 |
Klon kanadyjski | 4,8 |
Merbau | 4,9 |
Mutenye | 5,0 |
Kempras | 5,5 |
Sukupira | 5,6 |
Jatoba | 7,0 |